معرفی و بررسی «The Gorge»؛ فیلم جدید آنیا تیلور جوی و مایلز تلر
«تنگنا» یا «دره» یک فیلم اکشن، عاشقانه و ماجراجویانه است که رگه‌هایی از ترسناک و علمی-تخیلی نیز در آن دیده می‌شود. این فیلم که به کارگردانی اسکات دریکسون، نویسندگی زک دین و با نقش‌آفرینی مایلز تلر و آنیا تیلور-جوی ساخته شده، این روزها حسابی سر و صدا کرده و به یکی از فیلم های مورد بحث سینمای جهان تبدیل شده است.
با ما همراه باشید تا در این مقاله از مجله اکالا، به معرفی و بررسی فیلم تنگنا (The Gorge) بپردازیم.
معرفی فیلم تنگنا (The Gorge)
- سال تولید: ۲۰۲۵
- کارگردان: اسکات دریکسن
- نویسنده: زک دین
- بازیگران: مایلز تلر، آنیا تیلور جوی، سیگورنی ویور
- ژانر: اکشن، ماجراجویی، ترسناک، عاشقانه، علمی تخیلی
- امتیاز (IMDB): ۶.۸
- مدت زمان فیلم: ۲ ساعت و ۷ دقیقه
- گروه سنی: PG-13
داستان
داستان فیلم «تنگنا» در مورد دو تک‌تیرانداز ماهر به نام‌های لیوای (با بازی مایلز تلر)، یک تفنگدار سابق نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا و دراسا (با بازی آنیا تیلور-جوی)، یک قاتل حرفه‌ای لیتوانیایی که در روسیه مستقر بوده، می‌چرخد.
این دو تک‌تیرانداز به یک پایگاه دورافتاده و مرموز که در دوران جنگ جهانی دوم بنا شده است، فرستاده می‌شوند. ماموریت آنها این است که به مدت یک سال در این پایگاه بمانند و از یک دره بزرگ، عمیق و غارمانند که بین پایگاه‌هایشان قرار دارد، محافظت کنند.
در ابتدای داستان، تنها چیزی که درباره ماموریتشان می‌دانیم این است که آنها وظیفه دارند از خروج چیزی که در اعماق دره پنهان شده، جلوگیری کنند.
هشدار؛ در نقد و بررسی فیلم «The Gorge» خطر اسپویل داستان وجود دارد
نقد و بررسی فیلم تنگنا (The Gorge)
سپس داستان رویکردی کمدی عاشقانه در پیش می‌گیرد؛ این دو تک‌تیرانداز، از دو طرف دره عاشق هم می‌شوند و یادداشت‌هایی را که روی تخته‌ها نوشته شده به سبک موزیک ویدیو “Love Story” تیلور سوئیفت رد و بدل می‌کنند و آنها را از طریق دوربین‌های دوچشمی با زوم بالا می‌خوانند.
پس از آن، فیلم به صحنه‌های تیراندازی پر هیجان و اکشن، شبیه به بازی‌های ویدیویی، تبدیل می‌شود. با وجود اینکه فیلم «The Gorge» اثری بی‌نقص و یک شاهکار سینمایی نیست و ایرادهای زیادی دارد، اما همچنان فیلمی سرگرم‌کننده و عامه‌پسند است که تماشاگر را به یاد فیلمهای میان‌بودجه‌ای دهه ۲۰۰۰ می‌اندازد.
بیشتر بخوانید: معرفی و بررسی فیلم «Juror #2»؛ بازی با ذهن مخاطب
بدون اینکه بخواهیم داستان فیلم را لو بدهیم، فقط باید بدانید که فیلم‌نامه «تنگنا» را زک دین نوشته است؛ همان کسی که فیلمهای «Fast X» و «The Tomorrow War» را نوشته و قرار است فیلم‌نامه «Fast XI» را نیز بنویسد.
با در نظر گرفتن این موضوع، تعجبی ندارد که «The Gorge» با پیشرفت داستان، از این شاخه به آن شاخه می‌پرد و ژانرهای گوناگونی را از علمی تخیلی معمایی گرفته تا آخرالزمان احتمالی تجربه می‌کند.
ایده عاشق شدن دو تک‌تیرانداز از طریق نوشتن یادداشت برای یکدیگر (که یکی از آنها حتی تا جایی پیش می‌رود که برای دیگری شعر می‌نویسد) به طرز شگفت‌انگیزی در این فیلم اکشن خوشایند است. حال و هوای ملایمی از فیلم «Mr. and Mrs. Smith» در نحوه رقابت و شوخی دراسا و لیوای با یکدیگر، در حالی که توسط هیولاهایی از اعماق مورد تهدید قرار می‌گیرند، وجود دارد.
مواد مورد نیازت رو از اُکالا بخر
گاهی اوقات، لحظات عجیب و خنده‌داری در فیلم پیدا می‌شود، مثلاً اینکه چطور دقیقاً وقتی یکی از دوربین دوچشمی نگاه می‌کند، آن یکی هم سرش را برمی‌گرداند و نگاهش می‌کند، در حالی که خیلی از هم دور هستند.
با این حال، آنچه فیلم «The Gorge» را واقعاً جذاب می‌کند، رابطه عاشقانه بین دراسا و لیوای است. در غیر این صورت، فقط با یک فیلم اکشن به شدت قابل پیش‌بینی روبرو بودیم. رازی که در «تنگنا» فیلم وجود دارد، به مراتب کم‌هیجان‌تر از تصور شماست و داستان به جای اینکه از فرصت ورود به قلمروهای بسیار عجیب و تجربی استفاده کند، ساده‌ترین راه را انتخاب می‌کند.
غیرمنتظره‌ترین و درعین‌حال، دلنشین‌ترین لحظات فیلم، در نیمه‌ی اول و جریان دلدادگی بین دراسا و لیوای رخ می‌دهند. اما فیلم طوری به نظر می‌رسد که انگار دو فیلم جداگانه است؛ یکی درباره شکوفایی رابطه عاشقانه دو نفری که قرار بود دشمن باشند و دیگری درباره مکانی مخفی با رازی غیرقابل‌توضیح که ظاهرا هیچ‌کس پاسخی برای آن ندارد.
فیلم «تنگنا» تلاش می‌کند به این سوالات پاسخ دهد، اما به جای اینکه بخشی از آن راز را پنهان نگه دارد، همه‌چیز را به شکلی سرسری و دم‌دستی جمع می‌کند که با توجه به وسعت رازی که پنهان شده، تقریباً تنبل‌وار و سهل‌انگارانه به نظر می‌رسد.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلمهای علمی تخیلی ۲۰۲۳ از نگاه IMDB
«تنگنا» داستان را خیلی زود لو می‌دهد
این موضوع، اصلی‌ترین انتقادی است که به فیلم وارد می‌شود؛ «تنگنا» به طرز چشمگیری قابل پیش‌بینی است. از سیگورنی ویورِ مرموز گرفته تا مرگی که خیلی زود در فیلم اتفاق می‌افتد، بیننده، در حدود نیم ساعت اول این فیلم ۱۲۷ دقیقه‌ای، به راحتی مسیر داستان را حدس می‌زند.
هر کسی که فیلم زیاد دیده باشد، خیلی زود می‌تواند تکه‌های پازل را کنار هم بگذارد. همه سرنخ‌ها از همان ابتدا در دسترس‌اند، اما فیلم به‌جای اینکه به بیننده اعتماد کند تا خودش ماجرا را کشف کند، همه پاسخ‌ها را خیلی راحت و سرراست ارائه می‌دهد. حتی یک راه فرار دم‌دستی هم برای شخصیت‌ها در نظر گرفته شده تا مطمئن شود که به مرحله بعدی می‌رسند.
«تنگنا» از بسیاری جهات، واقعاً حس و حال یک بازی ویدیویی را دارد، اما این اصلاً تعریف و تمجید نیست. برخی صحنه‌ها تقریباً شبیه سکانس‌های از پیش برنامه‌ریزی‌شده یک بازی هستند.
جایی که شخصیت‌ها از یک کات‌سین ناگهان وارد حالت اکشن می‌شوند؛ جراحت‌ها خیلی زود خوب می‌شوند، کارهای غیرممکن ناگهان ممکن می‌شوند و هیچ راه خروجی وجود ندارد، تا اینکه درست در لحظه مناسب، یک مسیر جدید ظاهر می‌شود.
مشکل اینجاست که «تنگنا» می‌توانست تبدیل به یک فیلم کالت کلاسیک شود. می‌توانست همچنان ترکیب ژانری عجیب و غریب، صحنه‌های رمانتیک غیرمعمول، ارجاعات نه چندان ظریف به «Queen’s Gambit» و «Whiplash» را حفظ کند و درعین‌حال محبوبیت پیدا کند.
اما فیلم بیش از حد جدی و مصمم است، در حالی که نیازی به این همه جدیت ندارد. و بعد، درست در لحظاتی که باید جدی باشد، دیگر چندان جدی نیست.
«تنگنا» هر فرصتی را که برای عجیب‌تر یا دیوانه‌وارتر شدن یا انتخاب مسیری متفاوت داشته، از دست می‌دهد. با انتخاب راهی امن و بی‌خطر، «تنگنا» در حوالی ۸۰ درصد پایانی فیلم، تا حدی خسته‌کننده می‌شود و شما فقط منتظر پایان اجتناب‌ناپذیر آن می‌مانید، به امید تغییری که هرگز رخ نخواهد داد.
«تنگنا» در صحنه‌های اکشن، جلوه‌های ویژه و شیمی بین بازیگران، موفق ظاهر می‌شود
با تمام این ضعف‌ها، «تنگنا» همچنان فیلمی سرگرم کننده است؛ آنچه در «تنگنا» به خوبی اجرا شده، صحنه‌های اکشن آن هستند. با سکانس‌هایی پر از انفجار، گلوله و حرکات ماهرانه، مشخص است که اسکات دریکسون، کارگردان فیلم، در خلق صحنه‌های اکشن مهارت دارد (اگرچه برخی چرخش‌های عجیب و غریب دوربین، تا حدی آزاردهنده هستند).
لحظاتی در فیلم وجود دارد که مخاطب آرزو می‌کند ای‌کاش «تنگنا» یک بازی ویدیویی بود تا بتواند به‌طور کامل محیط، فضاها و تمام گوشه‌وکنارهای پنهان آن را کشف کند.
با پیشرفت داستان، محیط فیلم از فضاهای تاریک و گرفته به فضاهای روشن و رنگارنگ تغییر می‌کند و این تغییر پالت رنگی، جلوه بصری فیلم را جذاب‌تر می‌کند. جلوه‌های ویژه هیولاهای فیلم نیز جذاب و تماشایی هستند.
بیشتر بخوانید: معرفی و بررسی فیلم گلادیاتور ۲ (Gladiator II)
این هیولاها بیننده را به یاد «کلیکرها» (Clickers) در بازی «The Last of Us» می‌اندازد و حس ناخوشایند و چندش‌آور به‌جایی دارند که با چاشنی ترس نسبتاً تاثیرگذاری ترکیب شده است (که با توجه به آشنایی دریکسون با این ژانر، اصلا جای تعجب ندارد).
در نهایت، آنچه این فیلم را نجات می‌دهد، تیلور-جوی و تلر هستند؛ اگرچه صحنه‌های رودرروی آنها به اندازه صحنه‌هایشان در دو سوی دره دوست‌داشتنی نیست، اما این دو بازیگر شیمی بسیار خوبی با هم دارند و تماشای آنها در کنار هم، به خصوص در صحنه‌های اکشن، لذت‌بخش است.
با این حال، شخصیت دراسا برای یک قاتل روس، بیش از حد خوش‌بین و مهربان به نظر می‌رسد و اختلال PTSD شخصیت لیوای نه‌تنها ناپایدار است، بلکه به طرز عجیبی محو می‌شود، حتی با اینکه بخش نسبتاً مهمی از داستان فرعی فیلم را تشکیل می‌دهد.
اما وقتی این دو شخصیت با هم شوخی می‌کنند یا پشت‌به‌پشت در برابر دشمنان می‌جنگند، می‌توان به‌راحتی از ایرادات نه‌چندان بزرگ فیلم چشم‌پوشی کرد. چرا که هیچ‌کس از «تنگنا» انتظار یک شاهکار سینمایی نداشت.
اگر به دنبال فیلمی سرگرم‌کننده و سبک هستید که ترکیبی از عشق و اکشن را به تصویر بکشد (و حتی چند صحنه ناگهانی ترسناک نیز به شما ارائه دهد)، دیگر لازم نیست بیشتر از این جستجو کنید.
نقاط قوت
- شیمی خوب بین بازیگران اصلی
- صحنه‌های اکشن سرگرم‌کننده و جلوه‌های ویژه خوب برای هیولاها
نقاط ضعف
- داستان، خیلی زود اطلاعات زیادی را لو می‌دهد و آن را قابل پیش‌بینی می‌کند.
در این مقاله از بخش سبک زندگی مجله اکالا، به معرفی و بررسی فیلم دره (The Gorge) پرداختیم. امیدواریم از تماشای آن لذت ببرید.
منبع: collider
من سورین صیادی هستم و از بچگی تقریباً تمام وقت آزادم را صرف دیدن فیلم و سریال (و گاهاً انیمه) کردم! بیشتر به ژانرهای اکشن، جنایی و هیجان‌انگیز علاقه دارم، اما ژانرهای دیگر را هم دنبال می‌کنم.
خیلی خوشحالم که می‌توانم این لذت بزرگ از زندگی را با دیگران به اشتراک بگذارم و فیلم و سریال‌های مورد علاقه‌ام را به شما معرفی کنم.
