چرا باید فیلم پادشاهی سیاره میمونها را ببینید؟
«پادشاهی سیاره میمونها» دهمین فیلم از مجموعه فیلم‌های میمونها است، و واقعاً شگفت‌انگیز است که این مجموعه نه تنها در طول ۵۵ سال گذشته شکوفا شده است، بلکه به شیوه‌ای جذاب دائماً تکامل یافته است. در این مقاله از بخش فرهنگ و هنر مجله اکالا بلاگ، به شما توضیح می‌دهیم که چرا باید فیلم پادشاهی سیاره میمونها (Kingdom of the Planet of the Apes) را ببینید؟
معرفی
در حالی که فیلم اصلی «سیاره میمونها» به طور قابل درکی توجه بسیاری را به خود جلب می‌کند، چهار دنباله آن با رویکردی بلندپروازانه و جسورانه، همواره مرزهای این مجموعه را گسترش دادند و به اوج‌های جدیدی دست یافتند (از جمله زندگی انسان‌ها در اعماق زمین، جنگ هسته‌ای و سفر در زمان).
سه‌گانه بازسازی شده اخیر که شامل «ظهور سیاره میمونها»، «طلوع سیاره میمونها» و «جنگ برای سیاره میمونها» می‌شود، رویکردی جدی و واقع‌گرایانه به این فیلم‌ها داشت و یکی از بهترین مجموعه فیلم‌های دهه ۲۰۱۰ را ارائه کرد.
بازسازی تیم برتون از «سیاره میمونها»، اگرچه با استقبال گسترده روبرو نشد، اما حداقل یک نکته را روشن کرد: در دنیای سینما، ایده‌های نو و بدیع همواره بر بازسازی‌های تکراری ارجحیت دارند.
پادشاهی سیاره میمونها (Kingdom of the Planet of the Apes)
- سال تولید: ۲۰۲۴
- کارگردان: وس بال
- نویسنده: جاش فریدمن، ریک جفا، آماندا سیلور
- بازیگران: اوون تیگ، فریا آلن، کوین دورند، ویلیام اچ. میسی
- ژانر: اکشن، ماجراجویی، درام، علمی تخیلی، هیجان انگیز
- امتیاز (IMDB): ۷.۰
- مدت زمان فیلم: ۲ ساعت و ۲۵ دقیقه
- گروه سنی: PG-13
«پادشاهی سیاره میمونها» ما را به دنیایی جدید میبرد؛ فیلمی که نه تنها فصل تازه‌ای از این مجموعه را آغاز می‌کند، بلکه با احترام به ریشه‌های کلاسیک این فرانچایز، به بررسی میراث سه‌گانه‌ی اخیر نیز می‌پردازد. «پادشاهی» تلاش می‌کند تا پلی بین این دو رویکرد متفاوت باشد. این فیلم سعی می‌کند به جای پیدا کردن راه خود، در مسیر آنچه قبلاً انجام شده است قدم بردارد.
با توجه به گستردگی غیرمنتظره خط زمانی این مجموعه در بیش از نیم قرن، این ایده چندان بدی نیست، اما نمی‌توان انکار کرد که انگار “پادشاهی سیاره میمونها” در تکامل این فرانچایز، گامی به عقب برداشته است.
داستان
«پادشاهی» با مراسم خاکسپاری سزار پس از مرگش در پایان جنگ آغاز می‌شود. در حالی که دوستان و خانواده‌اش خداحافظی می‌کنند، شاهد نسخه بزرگی از الگوی الماسی هستیم که زمانی پنجره اتاق سزار در فیلم ظهور را تزئین می‌کرد. این نماد در طول سال‌ها، از زمانی که سزار با خانواده رادمن در فیلم «ظهور» زندگی می‌کرد تا زمانی که به طور فعال علیه انسان‌ها در فیلم “جنگ” می‌جنگید، با او همراه بوده است. در طول سه‌گانه سزار، این نماد به یادآوری مهمی برای او تبدیل شده است که از کجا آمده و چقدر پیشرفت کرده است.
داستان ما چندین نسل بعد آغاز می‌شود، جایی که میمونها رهبران سیاره شده‌اند. «پادشاهی» عمدتاً بر نوا (اوون تیگ)، میمون جوانی تمرکز دارد که پدرش رهبری قبیله آن‌ها را بر عهده دارد. پس از درگیری با قبیله دیگری از میمونها به رهبری پروکسیمس سزار (کوین دوراند)، نوا باید برای نجات قبیله‌اش به سفری برود. در این سفر با راکا (پیتر مک‌آن)، اورانگوتان خردمندی که پیرو آموزه‌های سزار اصلی است، آشنا می‌شود و با زن جوان انسانی (فریا آلن) برخورد می‌کند که به او ملحق می‌شود. این جستجو نه تنها آینده قبیله او را تعیین می‌کند، بلکه باورهای نوا و دیدگاه او نسبت به جهان را نیز متحول خواهد کرد.
هشدار: در نقد فیلم «پادشاهی سیاره میمونها» خطر لو رفتن داستان وجود دارد.
«پادشاهی سیاره میمونها» در لحظاتی می‌درخشد که به ریشه‌های خود بازمی‌گردد و به بررسی تحولات جهان، به‌ویژه میراث سزار می‌پردازد. پس از ظهور سزار، نماد الماس به یک باور مذهبی میان میمونها بدل شد. راکا، سزار را می‌پرستید و پیروانی وفادار گرد آورده بود. در مقابل، پروکسیمس با ادعای وراثت قانونی، از ایدئولوژی سزار برای رسیدن به اهداف شخصی خود سوءاستفاده می‌کرد. با این حال، هر دو از مسیر اصلی سزار فاصله گرفته بودند، میمونی که ناخواسته به جنگ کشیده شده بود.
قدرت فیلم «پادشاهی» در توانایی آن برای بازتاب و تجلی رویدادهای گذشته در طول سال‌هاست. به عنوان مثال، قبیله نوا از واژه “اکو” برای انسان‌ها استفاده می‌کند. زمانی که راکا تصمیم می‌گیرد نامی برای زن انسان انتخاب کند، او را “نووا” می‌نامد. این به این معنا نیست که او به شخصیت فیلم “سیاره میمونها” از سال ۱۹۶۸ تبدیل خواهد شد یا نسخه بزرگ‌شده نووا از فیلم “جنگ” است، بلکه به این معنی است که میمونها همیشه زنان انسان را “نووا” می‌نامیده‌اند.
«پادشاهی» تلاش می‌کند با الهام از قسمت‌های قبلی سری، داستانی جدید خلق کند. اما نتیجه این ترکیب، ترکیبی از نقاط قوت و ضعف است. این فیلم هم به سه‌گانه اخیر و هم به مجموعه کلاسیک دهه‌های ۶۰ و ۷۰ رجوع می‌کند. برای مثال، شخصیت‌ها و داستان‌ها یادآور سه‌گانه سزار هستند، اما در عین حال، ایده‌هایی مانند جامعه بزرگ میمونها و وضعیت اسفبار انسان‌ها، ما را به یاد نسخه‌های قدیمی‌تر می‌اندازد.
اگرچه کارگردان و نویسنده سعی کرده‌اند تعادلی بین این دو سبک ایجاد کنند، اما فیلم بیشتر به یک اثر مشتق و نوستالژیک شباهت دارد تا یک اثر کاملاً نوآورانه. این در حالی است که قسمت اول سه‌گانه اخیر، یعنی «ظهور سیاره میمونها»، چندان قوی نبود، اما این قسمت جدید هم نتوانسته شروع خوبی برای یک سری جدید باشد.
«پادشاهی» به‌دلیل ارتباط مستقیم با قسمت‌های قبلی سری، ناخودآگاه با آن‌ها مقایسه می‌شود. متأسفانه، این قسمت جدید به اندازه فیلم‌های قبلی جذاب نیست و نتوانسته عمق و پیچیدگی آن‌ها را داشته باشد.
به‌خصوص وقتی فیلم به میراث سزار و جایگاه انسان‌ها در دنیای جدید می‌پردازد، فیلمنامه نتوانسته به اندازه کافی به این موضوعات بپردازد. این ایده‌ها به صورت سطحی مطرح شده‌اند و فیلم بیشتر به دنبال ایجاد مقدمه‌ای برای قسمت‌های بعدی است. انگار که برخی سوالات مهم بدون پاسخ رها شده‌اند تا در آینده به آن‌ها پرداخته شود.
بیشتر بخوانید: با این فیلم‌های هیجان انگیز، سطح آدرنالینتان را به سقف بچسبانید!
فیلمنامه
«پادشاهی سیاره میمونها» نه تنها به گذشته این مجموعه نگاه می‌کند، بلکه آینده آن را هم پیش‌بینی می‌کند. برخلاف فیلم‌های قبلی که داستان‌های کاملی را روایت می‌کردند، این قسمت جدید بیشتر شبیه آغاز یک داستان بزرگ‌تر است. انگار که سازندگان فیلم می‌دانند این اولین قسمت از یک مجموعه جدید است و به همین دلیل، برخی از سوالات بی‌پاسخ می‌مانند و داستان با یک پایان باز همراه می‌شود.
در حالی که سه‌گانه قبلی هر فیلم یک داستان کامل را روایت می‌کرد و پایان‌بندی مشخصی داشت، «پادشاهی» بیشتر به دنبال ایجاد هیجان برای قسمت‌های بعدی است.
بیشتر بخوانید: چرا باید سریال اصل برائت (Presumed Innocent) را ببینید؟
کارگردانی
بال در ترکیب بصری دو سبک قدیمی و جدید، کار بسیار خوبی انجام داده است. صحنه‌های اکشن فیلم، همانند دنباله‌های دهه ۷۰، پر از هیجان و ماجراجویی هستند، اما با فناوری روز دنیا، بسیار جذاب‌تر و باورپذیرتر شده‌اند. صحنه‌هایی مثل تعقیب و گریز میان درختان یا رویارویی نوا با پروکسیموس سزار، بیننده را میخکوب می‌کنند.
با این حال، جذابیت اصلی فیلم در صحنه‌های آرام‌تر نهفته است. زمانی که شخصیت‌ها در حال کاوش در خرابه‌های تمدن انسانی هستند یا درباره آینده سیاره بحث می‌کنند، عمق داستان بیشتر نمایان می‌شود. به نظر می‌رسد بال در این فیلم، توانسته تعادلی بین اکشن و درام ایجاد کند که در آثار قبلی او کمتر دیده می‌شد.
به طور کلی، می‌توان گفت که «پادشاهی» شروع خوبی برای یک مجموعه جدید است و آینده روشنی در انتظار آن است.
بازیگران
اوون تیگ در نقش نوا، میمونی جوان و ناآگاه به دنیای پیچیده اطرافش، عملکرد قابل قبولی دارد. اما در مقایسه با سزار، شخصیت نوا هنوز آنقدر عمق پیدا نکرده که بتوانیم با او همذات‌پنداری کنیم.
کوین دوراند در نقش پروکسیموس سزار بسیار قدرتمند ظاهر شده است و به خوبی توانسته شخصیت پیچیده و تقریباً مذهبی او را به تصویر بکشد.
فریا آلن هم در نقش شخصیت انسانی، عملکرد خوبی داشته است.
با این حال، ستاره واقعی این فیلم، راکا با بازی پیتر مک‌کن است. او با حرکات ظریف و بیان قوی خود، شخصیت اورانگوتانی بامزه و دوست‌داشتنی را خلق کرده است.
چرا باید فیلم پادشاهی سیاره میمونها (Kingdom of the Planet of the Apes) را ببینید؟
«پادشاهی سیاره میمونها» یک فیلم هیجان انگیز است که با داستانی عمیق و شخصیت‌هایی باورپذیر، مخاطب را به دنیایی متفاوت میبرد. این فیلم هم برای طرفداران قدیمی سری جذاب است و هم برای تازه‌واردان یک شروع عالی محسوب می‌شود. با پایان یافتن داستان سزار، فصل جدیدی از حماسه میمونها آغاز شده که آینده‌ای درخشان را نوید می‌دهد.
نقاط قوت:
- وس بال کار تحسین‌برانگیزی در پیوند دادن دوران‌های مختلف این فرانچایز انجام داده است.
- اجراهای موشن کپچر همچنان جزو بهترین‌های سینما هستند.
- حتی زمانی که داستان ضعیف می‌شود، فیلم همچنان از نظر بصری خیره‌کننده است.
نقاط ضعف:
- فیلمنامه فاقد هیجان و عمقی است که سه‌گانه قبلی داشت.
من سورین صیادی هستم و از بچگی تقریباً تمام وقت آزادم را صرف دیدن فیلم و سریال (و گاهاً انیمه) کردم! بیشتر به ژانرهای اکشن، جنایی و هیجان‌انگیز علاقه دارم، اما ژانرهای دیگر را هم دنبال می‌کنم.
خیلی خوشحالم که می‌توانم این لذت بزرگ از زندگی را با دیگران به اشتراک بگذارم و فیلم و سریال‌های مورد علاقه‌ام را به شما معرفی کنم.
