چرا بدن ما به آهن نیاز دارد؟ میدانیم که آهن ماده معدنی است که برای حفظ سلامتی بدن شما بسیار ضروری است. جالب است بدانید که تمام سلول‌های بدن شما دارای مقداری آهن هستند، اما بیشتر آهن موجود در بدن شما در گلبول‌های قرمز خون شما وجود دارند. مهم‌ترین وظیفهٔ گلبول‌های قرمز خون این است که اکسیژن را از ریه‌های شما دریافت می‌کنند و به اندام‌ها و بافت‌ها در سراسر بدن منتقل می‌کنند.
بر اساس مطالعه‌ها و آزمایش‌های انجام شده در این زمینه، آهن همچنین در تولید انرژی از مواد مفید دریافتی بدن نقش مؤثر دارد. همچنین به انتقال پیام‌های عصبی (سیگنال‌هایی که عملکرد بخش‌های مختلف بدن شما را هماهنگ می‌کنند) نیز تا حدودی کمک می‌کند. اگر آهن بیشتری از مقدار مورد نیاز روزانهٔ بدن خود مصرف کنید، این مقدار آهن اضافی برای استفاده‌های بعدی در بدن شما ذخیره می‌شود.
مردم اکثر کشورهای پیشرفته جهان آهن مورد نیاز بدن خود را از خوردن غذاهایی که حاوی این مادهٔ معدنی مهم و حیاتی هستند، دریافت می‌کند. اما می‌تواند شرایط خاصی وجود داشته باشد که در آن‌ها ممکن است اضافه کردن مکمل‌های دارای آهن به رژیم غذایی شما تا حدودی ضروری باشد.
نشانه ی افرادی که دچار کم خونی هستند؟
کم خونی با منشأ کمبود یا فقر آهن هنگامی در شخص ایجاد می‌شود که آهن کافی در گلبول‌های قرمز خون وجود نداشته باشد. بدون وجود مقادیر کافی آهن در بدن، گلبول‌های قرمز شما نمی‌توانند به طور موثری به سلول‌ها و بافت‌های بدن شما، اکسیژن رسانی کنند.
علائم کمبود آهن:
• ایجاد خستگی مفرط
• ضعف عمومی
• بوجود آمدن سرگیجه
• ایجاد شدن مشکلاتی در زمینهٔ تمرکز فکر
کم خونی فقر آهن بیشترین و رایج‌ترین نوع کم خونی در ایالات متحده است. بر طبق آمارهای گزارش شده از منابع معتبر تقریباً پنج میلیون آمریکایی به کم خونی ناشی از فقر آهن دچار هستند.
کم خونی به دلیل فقر یا کمبود آهن می‌تواند علت‌های مختلفی داشته باشد که بعضی از شایع‌ترین آن‌ها در زیر آمده است:
• قاعدگی، به ویژه اگر مقدار خون ریزی زیاد یا طولانی باشد
• مبتلا شدن به بیماری زخم معده
• دچار شدن به سرطان‌های مربوط به دستگاه گوارش
• از دست دادن خون در اثر تروما یا اهدای خون
• خونریزی دستگاه گوارش به دلیل مصرف طولانی داروهایی مانند آسپرین و ایبوپروفن
هر آنچه که باید افراد باردار از مصرف آهن بدانند!
بر طبق گفتهٔ منابع معتبر در زمینهٔ سلامتی زنانی که باردار یا شیرده نیستند، باید روزانه ۱۵ تا ۱۸ میلی گرم آهن مصرف کنند. اما باید بدانید که زنانی که در دوران بارداری به سر می‌برند یا خیلی زود قصد بارداری دارند به مقدار قابل توجهی آهن احتیاج دارند. طبق اعلام موسسه ملی بهداشت (NIH)، میزان توصیه شده رژیم غذایی آهن برای زنان باردار ۲۷ میلی گرم در روز است.
اگر در دوران بارداری قرار دارید و نگران دریافت آهن کافی برای بدن خود هستید، مصرف مکمل‌های مخصوص دوران بارداری خورد را دو برابر نکنید. چرا که این مکمل‌ها علاوه بر آهن حاوی بسیاری از ویتامین‌ها و مواد مفید دیگر مورد احتیاج بدن هم هستند و افزایش مصرف این مکمل‌ها مقدار دریافت ویتامین‌ها و مواد معدنی دیگر را در بدن شما افزایش می‌دهد و همانطور که می دانیم مصرف بیش از اندازهٔ ویتامین‌ها قادر است به کودک شما آسیب برساند.
نوازاد و ضرورت آهن در بدن:
زمانی که نوزادان هنوز در رحم مادرهستند، از آهن موجود در بدن مادران خود مقدار زیادی آهن ذخیره می‌کنند. این ذخیره‌ها در طول شش ماه اول زندگی بعد از به دنیا آمدن نوزاد و در دوران شیرخوارگی بصورت کامل مصرف می‌شوند. وقتی کودک شما به سن ۶ ماهگی رسید، باید غذاهای دارای آهن را به رژیم غذایی خود اضافه کنید تا مقدار آهن بیشتری به نوزاد خود برسانید.
بیشتر متخصصان اطفال توصیه می‌کنند اگر کودک خود را با شیر خشک تغذیه می‌کنید از شیر خشک‌هایی با فرمول تقویت شده با آهن استفاده کنید. نوزادان نارس که هنوز نتوانسته‌اند به اندازه کافی آهن در بدن خود ذخیره کنند، احتمالاً به آهن اضافی احتیاج دارند.
همیشه قبل از دادن مکمل‌های آهن کودک، با پزشک متخصص اطفال خود مشورت کنید.
دوران قاعدگی و مصرف آهن:
می دانیم که در دوران قاعدگی ذخیره‌های آهن در بدن تا حدودی کم می‌شود. به همین دلیل است که زنان نسبت به مردان بیشتر در معرض خطر مبتلا شدن به بیماری کم خونی قرار دارند. برخی مطالعه‌ها و آزمایش‌ها نشان می‌دهد که ژنتیک و نژاد یک عامل خطر کم خونی است. تخمین زده می‌شود که ۱۹ درصد از زنان آفریقایی- آمریکایی و مکزیکی- آمریکایی دچار کم خونی هستند، در مقایسه با ۹ تا ۱۲ درصد از زنان سفیدپوست غیر اسپانیایی.
ورزش و مصرف آهن
به گفته موسسهٔ بهداشت زنان ایالات متحده، ورزشکاران زن بیشتر از سایر زن‌ها در معرض خطر کمبود آهن قرار دارند. البته هنوز دلیل دقیق آن مشخص و روشن نیست. برخی از دانشمندان و کارشناسان در بخش سلامتی و تغذیه، تصور می‌کنند که ورزشکاران ممکن است برای انتقال اکسیژن به گلبول‌های قرمز بیشتری احتیاج داشته باشند تا بتوانند فعالیت بدنی و ورزش خود را ادامه دهند.
اگر از نظر فیزیکی بسیار فعال هستید و علائم مرتبط با کم خونی را تجربه می‌کنید حتماً با پزشک خود در این رابطه مشورت کنید.
زمانی که شما به طور منظم خون از دست می‌دهید، میزان آهن در بدنتان به چه صورت است؟
می دانیم که طبق نتایج به دست آمده از مطالعه‌ها و بررسی‌های انجام شده، افرادی که خونریزی بیش از حد را تجربه می‌کنند معمولاً به مقدار بیشتری آهن نسبت به سایرین احتیاج دارند. اهدا کنندگان خون که به طور منظم خون می‌دهند و افرادی که خونریزی معده دارند، بیش از سایرین در معرض خطر هستند. خونریزی دستگاه گوارش می‌تواند در اثر مصرف داروها یا مشکلات مربوط به سلامتی و بیماری‌هایی از جمله زخم معده و یا سرطان‌های دستگاه گوارش ایجاد شود. اگر به طور مداوم و طولانی مدت دچار کمبود و فقر آهن هستید، انجام عمل اهدای خون به طور منظم برای شما توصیه نمی‌شود.
سطح آهن بدن، زمانی که شما در حال دیالیز هستید به چه صورت است؟
بسیاری از افرادی که به علت نارسایی‌های کلیه در حال انجام عملیات دیالیز هستند، به احتمال بسیار زیاد به دریافت مقادیر بیشتری آهن اضافی نسبت به سایرین احتیاج دارند. کلیه‌ها وظیفه ساخت اریتروپویتین را دارند، (هورمونی که به بدن دستور می‌دهد تا سلول‌های قرمز خون را تولید کند.) وقتی کلیه‌ها به خوبی کار نکنند، کم خونی می‌تواند به عنوان یکی از عارضه‌های جانبی در افراد ایجاد شود.
هنگام دیالیز مقدار کمی خون از دست می دهید و رژیم‌های غذایی مربوط به دیالیز هم معمولاً مقدار جذب آهن را تا حدودی کم‌تر می‌کنند. برخی از داروهایی که افراد مبتلا به دیالیز مصرف می‌کنند ممکن است از آهن موجود در بدن استفاده کنند یا توانایی بدن را در جذب آن تا حدودی کاهش بدهند.
اگر به علت نارسایی کلیه‌ها عملیات دیالیز روی شما انجام می‌شود، با پزشک خود در مورد چگونگی حفظ تعادل آهن خون خود در وضعیت سالم مشورت کنید.
مصرف داروهایی که آهن بدن شما را کم کند:
برخی از داروها می‌توانند تا حدودی باعث بروز اختلال در توانایی بدن شما برای جذب آهن شوند. برخی از داروهایی که باعث کاهش آهن بدن شما می‌شوند عبارتند از:
• کوینولون ها، خانواده‌ای از آنتی بیوتیک ها که شامل سیپروفلوکساسین (سیپرو) و لووفلوکساسین (لوواکین) هستند
• تتراسایکلین (پانمایسین)
• رانیتیدین (Zantac) و امپرازول (Prilosec) برای زخم‌ها، سوزش دهانهٔ معده و سایر مشکلات معده
• مهارکننده‌های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین (ACE) برای فشار خون بالا
• کلستیپول (کلستید) و کلستیرامین (Prevalite) برای پایین نگه داشتن کلسترول خون
اگر در مورد یکی از داروهایی که مصرف می‌کنید و باعث کاهش آهن و بروز کم خونی می‌شود، نگران هستید، با پزشک خود مشورت کنید. اما مصرف دارو را متوقف نکنید، مگر اینکه به شما دستورالعمل خاصی داده شود.
ارتباط ADHD و فقر آهن:
نتایج به دست آمده از یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که در سالنامه علوم تحقیقات علوم پزشکی و بهداشت منتشر شد، نشان داده است که کمبود آهن تا حد زیادی با اختلال بیش فعالی یا همان کمبود توجه (ADHD) همراه است.
در اینجا باید به این نکته اشاره کنیم که دانشمندان پس از مطالعه میزان آهن، فریتین، ویتامین D، منیزیم، کلسیم و فسفر در خون افراد دریافتند که کودکان مبتلا به ADHD دارای مقادیر کمتری آهن و فریتین در خون خود هستند. فریتین برای استفاده‌های بعدی آهن را درون سلول‌ها ذخیره می‌کند.
هنگامی که شما مبتلا به سرفهٔ مرتبط با داورهای مهار کننده ACE هستید
میدانیم که پزشکان برای معالجه تعدادی ازبیماری ها، برای مبتلایان داروهای مهار کننده ACE تجویز می‌کنند. از جمله این بیماری‌ها می‌تواند به موارد زیر اشاره کرد:
• بیماری‌های قلبی
• فشار خون بالا
• دیابت نوع ۲
• بیماری‌های خفیف کلیه
مهارکننده‌های ACE حتی ممکن است در جلوگیری از بیماری کلیه در مبتلایان به دیابت نوع ۲ کمک کنند.
سرفه خشک یک عارضه جانبی مشترک برای مصرف کنندگان این دارو است. نتایج به دست آمده از مطالعه‌ای که در مجله سیستم رنین- آنژیوتانسین- آلدوسترون منتشر شده است، نشان می‌دهند که افرادی که روزانه حداقل ۲۰۰ میلی گرم مکمل سولفات آهن مصرف می‌کنند، حداقل تا دو ساعت پس از مصرف مهار کننده ACE خود، احتمال سرفه کردن در آن‌ها تا حدودی کم می‌شوند.
بر اساس نتایج بدست آمده از آزمایش‌ها و مطالعه‌های انجام شده در این زمینه، محققان دریافتند که مصرف آهن باعث افزایش مقدار اکسید نیتریک در خون افراد می‌شود. اکسید نیتریک به کاهش سرفه‌های مربوط به مهار کننده ACE کمک می‌کند.
چکیدهٔ مقاله:
بیشتر افراد به خوبی به مصرف مکمل‌های آهن، که به شکل کپسول در دسترس هستند، واکنش نشان می‌دهند. برخی از افراد با سطح آهن بسیار پایین ممکن است به تزریق مکمل‌های دارای آهن داخل وریدی (داخل رگ) نیاز داشته باشند.
در حالت ایده آل، شما باید مکمل‌های آهن را با معده خالی مصرف کنید زیرا مواد غذایی می‌توانند مقدار آهن موجود در معدهٔ شما را جذب کنند. مصرف مکمل‌های آهن با غذاها یا نوشیدنی‌هایی که ویتامین C دارند به بدن شما در جذب آهن کمک می‌کند.
باید اطمینان حاصل کنید که بیش از مقدار توصیه شده مصرف برای آهن، این مادهٔ معدنی مهم را مصرف نمی‌کنید. مصرف بیش از اندازهٔ آن می‌تواند مخصوصاً برای کودکان مسمومیت ایجاد کند. برای اینکه بدانید تا چه مدت نیاز به مصرف مکمل‌های حاوی آهن دارید.
منبع: www.healthline.com
